Ρίχνοντας μια ματιά στο πρωτάθλημα της Δ΄ Εθνικής καταλαβαίνεις ότι μπορείς να βρεις ομάδες-κάθε καρυδιάς…καρύδι. Ομάδες που στο παρελθόν έχουν πρωταγωνιστήσει και πλέον βολοδέρνουν στα αλώνια της κατηγορίας ή ακόμα και των τοπικών ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων. Ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω την Αλεξανδρούπολη, τον Κιλκισιακό, τη Νάουσα, την Καστοριά, τον Πυρσό Γρεβενών, τη Λαμία, τον Μεσσηνιακό, τη Σπάρτη, τον Παναργειακό, το Αιγάλεω, τον Φωστήρα, τον Αθηναϊκό, τον Ηλυσιακό. Και αυτές είναι μόνο κάποιες από τις ομάδες που έχουν πάρει την κάτω βόλτα και υπάρχουν και άλλες που μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαν φτάσει να αγωνίζονται μέχρι και τη Β΄ Εθνική. Και όμως το ποδόσφαιρο ρόδα είναι και γυρίζει. Πιο σημαντικό απ’ όλα; Ολόκληρες πόλεις, όπως π.χ κάποιες από αυτές που προανέφερα, δε μπορούν να στηρίξουν μια ομάδα σε μια κατηγορία όπως η FOOTBALL LEAGUE2 και για να καταλήξω στο προφανές, ο Νομός Σερρών κάνει την πρωτοτυπία και θα έχει τρεις(!) ομάδες την επόμενη χρονιά. Τον Οδυσσέα, που έχει βάλει τα γυαλιά σε πολλούς με τον τρόπο λειτουργίας του γιατί θέλοντας και μη εκεί θα οδηγήσει τις ομάδες η κρίση, τον Μέγα Αλέξανδρο Ηράκλειας που έστω και με πολύ ιδρώτα έπιασε τον στόχο της παραμονής και τον Εθνικό Γαζώρου που το είχε στόχο χρόνια να ανέβει. Αν κάποιος κάτσει και σκεφτεί σοβαρά τι ακριβώς έχει πετύχει το Σερραϊκό ποδόσφαιρο θα μείνει έκπληκτος. Επιβεβαιώνεται έτσι η δυναμική αυτού του νομού ο οποίος όντως είναι ποδοσφαιρομάνα και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από Αττική, Θεσσαλονίκη κλπ. Κερδίζει και περισσότερη προβολή και όλοι θα απορούν για το πώς. Βέβαια από την άλλη όσο «όμορφο» και αν φαντάζει, άλλο τόσο δύσκολο είναι γιατί κάθε χρονιά σε αυτή την κατηγορία είναι μια μάχη επιβίωσης και δε το εννοώ μόνο με βάση την εικόνα της βαθμολογίας. Μάχη με τις ανάγκες, με τα έξοδα, με το κράτος που δεν επιχορηγεί. Πάντως νομίζω ότι όποιος κάνει το βήμα παραπάνω τα ξέρει όλα αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου