Όλο το παρακάτω το είχα γράψει πριν τον αγώνα με τον Εργοτέλη, θεωρώντας δεδομένο πως ο Πανσερραϊκός θα κερδίσει και θα καταλάβει τη 15η θέση. Και όμως…Απέδειξε ότι ούτε αυτήν άξιζε φέτος!
-Νομίζω ότι είναι η τρίτη ή η τέταρτη συνεχόμενη χρονιά που ο Πανσερραϊκός ασχολείται πριν τη λήξη των αγωνιστικών του υποχρεώσεων με το πώς θα μπορέσει να σώσει μια χρονιά διά της πλαγίας οδού. Αφενός έχει το δίκιο του βέβαια γιατί είναι προκλητικό να βλέπεις, ομάδες που χρωστάνε σε όσους μιλάνε και...δε μιλάνε ελληνικά, ομάδες που εξαπατούν το κράτος, ομάδες που δε πληρούν καν τα στοιχειώδη που επιτάσσει η εποχή μας, να σου παίρνουν μια θέση που θα μπορούσες κάλλιστα να έχεις εσύ. Ακόμα και αν ήταν καλύτεροι αγωνιστικά. Τι ψάχνεις όμως να βρεις σε ένα κράτος που δε τηρούνται οι νόμοι; Αφετέρου όμως είναι και λίγο...όπου φυσάει ο άνεμος πάω, η όλη κατάσταση καθώς ποτέ ούτε η ΕΠΑΕ ούτε η Σούπερ Λίγκ είχαν προβλέψει να ζητήσουν κάποια πράγματα πριν την έναρξη της αγωνιστικής σαιζόν. Τη σαιζόν 2008-09 ο Πανσερραϊκός ζητούσε να γίνουν 18 οι ομάδες και να παραμείνει στη Σούπερ Λίγκ γιατί η αγωνιστική χρονιά τελείωνε γρήγορα και δε προλάβαιναν να διαφημιστούν τα παγωτά! Πέρυσι ζητούσε τον υποβιβασμό των ομάδων από τη Σούπερ Λίγκ που δε θα μπορούσαν να πάρουν αδειοδότηση και την άνοδο ομάδων από τη Β΄ Εθνική. Ασχέτως αν πήρε κανονικά τη θέση. Φέτος αυτός και όλη η διοργανώτρια αρχή φυσικά, ζητά το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχύει και προβλέπει ο ΚΑΠ. Δε λέω, το συμφέρον του κοιτά ο Πανσερραϊκός και ο Πέτρος Θεοδωρίδης αλλά επειδή έχοντας...πάθει τα προηγούμενα χρόνια με όσα δεν έγιναν, θα έπρεπε και να είχε μάθει πως όλα αυτά καλά ως σκέψη αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού. Από τη στιγμή που οι στόχοι έχουν ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει ήδη ο σχεδιασμός της επόμενης χρονιάς. Ο Πανσερραϊκός πέρυσι λόγω των play-off καθυστέρησε και δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου. Πρόπερσι παρότι τελείωσε νωρίς έτρεχε μέχρι και την τελευταία στιγμή να κλείσει το ρόστερ και γενικά ο προγραμματισμός δεν είναι μια λέξη στην οποία υπάρχει ιδιαίτερη συμπάθεια. Η αλήθεια όμως είναι πως όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα. Η υπόθεση με τις αδειοδοτήσεις και τα...πλαστά(;) δελτία μπορεί να τραβήξει μέχρι τον Ιούλιο. Τι σημαίνει αυτό; Πως ο Πανσερραϊκός θα πρέπει να κοιτά και να περιμένει; Κάποτε θα πρέπει να γίνει η αρχή που κανονικά ήδη θα έπρεπε να μπει επί τάπητος. Να γίνει ένα ξεκαθάρισμα στα διοικητικά. Έτσι πάμε ή έτσι...δεν πάμε, για να γνωρίζει και ο κόσμος τι ακριβώς πρόκειται να γίνει. Βασικά είναι ανάγκη για αλήθειες γιατί η κατάσταση είναι γνωστή και απλά χρειάζεται ρεαλισμός σε όποιο επίπεδο και αν είναι αυτός. Ρεαλισμός όσον αφορά τους στόχους της επόμενης χρονιάς. Ρεαλισμός όσον αφορά και το οικονομικό επίπεδο στο οποίο θα κινηθεί γιατί είναι μια δύσκολη εποχή και δε ξέρω πόσες ομάδες θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την στροφή στο...ντόπιο προϊόν και στα «ψαλιδωμένα» συμβόλαια. Και στη συνέχεια προγραμματισμός. Μας κάνει ο Παύλος Δημητρίου για προπονητής με το υπόλοιπο τεχνικό τιμ; Συμφωνούμε, τον κρατάμε. Δεν τον θέλουμε ως προπονητή; Βρίσκουμε άμεσα κάποιον άλλο και μετά το θέμα γίνεται καθαρά ποδοσφαιρικό. Αναζητήσεις στόχων, ανανεώσεις, λύσεις συμβολαίων ούτως ώστε μια ρημάδα φορά η ομάδα να πάει για προετοιμασία και να είναι έτοιμη και να μην τρέχει αρχές Σεπτεμβρίου να μπαλώνει τρύπες. Τότε ψάχνεις για τις ευκαιρίες και όχι για τα βασικά. Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται πολύ φυσιολογικά και αν διάβαζα ως αναγνώστης το κείμενο θα έλεγα: «τι μας λες μωρέ τώρα; Πρέπει να μας το πεις εσύ για να γίνει; Έτσι δε πρέπει; Έτσι δε γίνεται;». Και όμως, όλα τα παραπάνω απέχουν πολύ από την πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων. Κανείς δε λέει ότι είναι εύκολη η ποδοσφαιρική αγορά. Το αντίθετο μάλιστα. Στο χέρι σου όμως είναι να την κάνεις βατή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου